Een summiere tekst bij de ingang van de oude Ensor-prentenkabinetten in het KMSKA in Antwerpen laat een kleine trendbreuk zien.
Immers, aan goede tekstschrijvers in dit museum geen gebrek. Hier stellen de curatoren droogjes dat er twee edities van What’s The Story zijn (een volgende start in november) en dat de expo thematisch is opgebouwd, waarbij elke zaal een eigen karakter heeft. Editie I richt zich op de thema’s Ruimte, Tijd en Macht: oude collectiestukken zijn in dialoog geplaatst met hedendaagse werken, het is aan ons om verbanden te zien en te leggen.

Maar wacht even? Boven gebeurt dit toch ook? Onuitwisbaar flankeerden er onlangs nog twee meditatieve werken van Jef Verheyen de Madonna van Fouquet. In diezelfde zaal vind je sowieso een Marlene Dumas én een Luc Tuymans en even verder hangt bijvoorbeeld werk van Berlinde de Bruyckere. Een dialoog starten tussen werken lijkt me hier dan niet de kunst. En eenmaal binnen ben je eventuele thema’s zo weer vergeten.

Jean Brusselmans, De vrouw van de kunstenaar (1947), Collectie KMSKA – Vlaamse Gemeenschap

Wat dan wel het verhaal van What’s The Story is? De tijdloze schoonheid van topkunst.

Het is vaste collectie, in harmonie met hedendaagse kleppers van ‘buitenaf’ die (nog) niet van het museum zijn. Het lijkt op tonen wat er allemaal zou kunnen, als je mag dromen. Het is heerlijk om in de eerste zaal Raoul De Keysers Hommage aan Brusselmans te zien stralen naast South Park 3 van Koen van den Broek. De Noordzee van Jean Brusselmans of het portret van zijn vrouw naast de werken van Mark Manders is simpelweg ontroerend.

In de tweede, wat gepropte ruimte kun je de tijd stilzetten door video’s van David Claerbout en Chantal Akerman te gaan kijken. Doe het! En kijk daarna, in het halfduister, naar de rustende vrouwen van Rik Wouters en Léon Spillaert. Zo mooi kan Belgische kunst zijn.

Dan zaal drie nog, waar je ook echt op het einde van het kleine parcours al snel op de muur zou stoten. Maar eerst bots je op de Giant Giants van Thomas Houseago die tot het plafond reiken. En op portretten van George Condo en Matthias Dornfeld, zomaar naast een wonderschoon portret uit de 17e eeuw van de vergeten kunstenares Katharina Pepijn.

Gelukkig toch nog een vrouwelijke kunstenaar gevonden. Het thema hier? Dat was macht. Het zal wel. Ik heb vooral al zin in deel II. 

What’s the Story? In twee edities, t/m 09.02 in KMSKA in Antwerpen. kmska.be