De ontwerpen van Tessa Borrenberghs worden getypeerd als minimalistisch, vrouwelijk, trendy, sexy, tijdloos, elegant, duurzaam, nineties-geïnspireerd en functioneel. ‘Ik ben de eerste die elegantie aan duurzaamheid heeft gekoppeld’, zegt ze. We ontmoeten elkaar in de voormalige autoshowroom van haar vader in Kortessem die ze verbouwt tot haar nieuwe atelier annex showroom.
Mode
‘Tot mijn vijftiende speelde ik tophandbal, trainde 32 uur per week. Op een keer ben ik in elkaar gestort en vanaf dat moment wilde...
ik een andere, creatieve weg inslaan. Toen mijn oma mij eens achter de naaimachine had gezet om een rok te maken was ik vertrokken. Toen ik klaar was met mijn studie brak de coronapandemie uit. Heb voor ziekenhuizen drie- tot vierduizend mondmaskers gestikt en daar is mijn eigen modemerk uit ontstaan. Inmiddels heb ik de nodige Bekende Vlamingen gekleed; onlangs heb ik een kostuum ontworpen, een zwarte blazer, voor het baliepersoneel van C-Mine in Genk. Er is hoge circulatie onder baliemedewerkers dus heb ik die blazer zodanig ontworpen dat hij aanpasbaar is aan ieders lichaam. Van heel duurzaam materiaal en uiteraard made in Belgium. En zwart natuurlijk, C-Mine heeft een duistere vibe vanwege de steenkoolmijnen.’
‘Iemand die ik bewonder in mijn vak is Ester Manas van het gelijknamige modehuis in Brussel, zij maakt supermooie dingen. Ze is de eerste in onze sector die aandacht schonk aan inclusiviteit. Ik ben ook fan van Raf Simons, creatief directeur van Prada. We hebben dezelfde studie gevolgd en daarom herken ik zijn denkmethode. Het is erg to the point, fijn om te zien. Ook de Deense Cecilie Bahnsen staat in mijn top-3. Zij heeft bij mij iets aangewakkerd wat ik was kwijtgeraakt. De afgelopen vijf jaar heb ik hard gefocust op tijdloze, moderne, neutrale ontwerpen; door Bahnsen is mijn creatieve vonk van vroeger terug: het dromerige en poëtische.’
Architectuur
‘Ik word geïnspireerd door architectuur, interieur en natuur. In feite kan alles mij prikkelen: een interessante steen die ik zie liggen of een persoon die een gevoel bij me oproept. Mijn favoriete architect is Oscar Niemeyer. En alle ontwerpen van Le Corbusier vind ik prachtig. Net als hij ben ik me aan het toeleggen op interieur. Ik heb goesting om stoelen, zitbanken, bureaus, vazen en andere lifestyleproducten te ontwerpen, per slot van rekening ben ik opgeleid als designer. Alles wat ik wil ontwerpen zal ontworpen worden – behalve huizen, bruggen en torens. Mijn design is niet Belgisch, niet brutalistisch, maar een mix van bepaalde sferen. Maar het zit allemaal nog in de ontwikkelfase. Ik wil toe naar fulltime ontwerpen en dus stoppen met zelf maken. Op dit moment is de vraag is zo hoog dat de productie omhoog moet. Vandaar dat ik bezig met het opschalen van mijn zaak.’
Literatuur
‘Alle essays en romans van Susan Sontag vind ik ongelofelijk inspirerend. Indrukwekkend hoe de topics van de jaren zestig en zeventig vandaag de dag nog altijd relevant zijn. Wellicht nog relevanter dan ooit tevoren, gezien de toestand in de wereld. Momenteel lees ik On Women. Ook houd ik van het oeuvre van Virginia Woolf, een literaire pionier en een icoon van vrouwelijke autonomie en creatieve kracht. Ze is tegelijk kwetsbaar en onwrikbaar, analytisch en poëtisch. Verder kan ik iedereen aanbevelen om Visual Intelligence van Amy E. Herman te lezen. Dat boek verandert echt de manier hoe je alles bekijkt. En daar begint het toch allemaal mee. Als je meer ziet in de wereld kun je meer geïnspireerd worden, andere beslissingen nemen et cetera. Zeker een aanrader.’
Film
‘Call Me By Your Name en The Talented Mr. Ripley, die zich allebei in Italië afspelen, hebben diepe indruk op mij gemaakt. De Italiaanse levensstijl spreekt me zeer aan, het dolce far niente, perziken en olijven plukken in de tuin van je eigen villa, even de rem op je leven zetten. De slow living countryside is op mijn lijf geschreven. Omdat ik niet kon wennen aan het grote stadsleven in Brussel – het is al druk genoeg tussen mijn oren – ben ik teruggekeerd naar Limburg. De meeste films zie ik op mijn computer. De laatste in de bioscoop was Poor Things met Emma Stone. Dat dromerige spreekt mij zeer aan. Niet vanwege de ontsnapping uit de realiteit, maar omdat ik me in de grenzeloze droomwereld creatief kan uitleven. Bij Close van Lukas Dhont begon ik al na tien minuten te wenen. Dhont is een van de vele talenten in het Belgische filmlandschap.’
‘Mijn droom is om een Borrenbergs-film te maken, gebaseerd op mijn eigen scenario met een plot twist, en waar iedereen kleren draagt uit mijn collectie. Waar die film over moet gaan, weet ik nog niet.’
Muziek
Hier staat altijd piano- en filmachtige muziek op. Mijn nummer één is Michiel Francis Loonen. Zijn pianocomposities ga ik ongetwijfeld gebruiken voor mijn toekomstige film. Ook mooi: Arrival of the Birds van The Cinematic Orchestra. Soms vind ik het gewoon lekker om mijn girly-muziek op te zetten, met name de albums Nonante-Cinq La Suite van Angèle en Radical Optimism van Dua Lipa, twee vrouwen die ik graag eens zou willen kleden.’
foto Annika Wallis
Designer Tessa Borrenberghs (Hasselt, 1995), oprichter van het gelijknamige modemerk, studeerde Product Design in Genk. Tijdens een stage in Kopenhagen ontdekte ze het belang van duurzaamheid in de kledingindustrie. Op haar wensenlijstje: winkels openen in het buitenland, een film maken en een productiehal opzetten
Dit artikel is alleen toegankelijk voor Zout-abonnees.
Log in als u al abonnee bent of klik hier als u het wil worden. U krijgt er geen spijt van!
Abonneer nu
