In Rusland is een nieuwe verfilming van het boek De meester en de Margarita van MICHAÏL BOELGAKOV een enorme bioscoophit. De toestemming voor de productie van regisseur Michael Lockshin dateert van voor de Oekraïne-oorlog – of, zoals het Kremlin het noemt, ‘de speciale militaire operaties’ in dat land. De vraag is of het nu ook nog zou lukken. Want de satire op de terreur in de Sovjet-Unie onder Jozef Stalin kan inmiddels ook worden gezien als indirecte kritiek op de dictatuur onder VLADIMIR POETIN. Dat spanningsveld zou een deel van de volle zalen kunnen verklaren. 

De zestiende editie van de nomadische kunstbiënnale Manifesta is in het Duitse Ruhrgebied, en wel van 21 juni tot en met 4 oktober 2026. De focus ligt op de transformatie van kerken, die na de Tweede Wereldoorlog verrezen als godshuizen én bakens van de nieuwe democratie. Uitgebreid onderzoek van de Spaanse professor/architect JOSEP BOHIGAS vormt de basis voor het concept van deze editie. De primeur was in 1996 in Rotterdam, de twaalfde, en zeer geslaagde editie was in 2012 in Hasselt/Genk. Oprichter HEDWIG FIJEN is na bijna dertig jaar nog steeds van de partij. 

Het is een Duitse traditie dat muzikanten van de Bundeswehr bij het afscheid van een bondskanselier enkele verzoeknummers van de vertrekkende leider spelen. Bij ANGELA MERKEL leverde dat een tamelijk verrassend muzikaal boeket op: van Grosser Gott, wir loben dich, für mich soll’s rote Rosen regnen van Hildegard Knef en, met een vleugje nostalgie, Du hast den Farbfilm vergessen van Nina Hagen. De keuze van de scheidende kanselier OLAF SCHOLZ lijkt wat veiliger, met een deel uit het Tweede Brandenburgse Concert van Bach, In my life van The Beatles en Respect van Otis Redding en Aretha Franklin. Met dit laatste nummer wil de altijd zwaar bekritiseerde Scholz wellicht iets afdwingen wat hij tijdens zijn regeerperiode node heeft moeten missen. 

‘Jij bent gek’, zei de vorige week op 99-jarige leeftijd overleden beeldend kunstenaar PAUL VAN HOEYDONCK in 1970 tegen zijn Amerikaanse galeriehoudster. Zij had voorgesteld een van zijn beeldjes naar de maan te brengen. De Vlaming mocht het idee aanvankelijk weglachen, een jaar later was het toch zo ver. Astronaut David R. Scott nam een 8,5 centimeter groot mensfiguurtje van Van Hoeydonck mee en legde het bij een monument op de maan voor eerder verongelukte ruimtevaarders uit de VS en de Sovjet-Unie. Van Hoeydonck had eeuwige roem à la PABLO PICASSO verwacht, maar werd vooral uitgelachen.