Appelgebak, elk museumcafé heeft het in huis. Deze maand gingen we proeven in het Kunstmuseum Pablo Picasso in Münster.
Het museumcafé bij het Kunstmuseum Pablo Picasso in Münster heet La Californie. Net als de villa bij Cannes die de kunstenaar tussen 1955 en 1961 bewoonde. Het balkon daar bood een geestverruimend uitzicht op het oriëntaalse villapark vol palmen en eucalyptusbomen. Vandaar.
Maar met zijn hoge, van licht vergeven kamers, breed uitslaande deuren en uitbundig versierde gevels werd La Californie indertijd, zoals alle Jugendstil-bouwsels, vooral als proeve van smakeloosheid beschouwd. Picasso zat er niet mee, hij kon er zijn enorme voorraad schilderijen in kwijt. Hij had deze villa niet gezocht, maar gevonden.
Of de schilder en zijn toenmalige vrouw Jacqueline Roque er ooit appelgebak hebben geserveerd? We vermoeden van niet.
De ontwerper van het museumcafé in Münster heeft zich weinig gelegen laten liggen aan de stijlkeuzes in de oorspronkelijke Californie. Als we de wrede variant van het caféstoeltje Thonet S1227 en het geplooide, druppelvormige vaasje-met-twee-tulpen tenminste niet tot de Jugenstil hoeven rekenen tenminste.
Het appelgebak, met krenten en kaneel, wordt door de spotjes goed uitgelicht, dat dan weer wel, en smaakt naar genoegen, danke schön. Een nog diepere reverence maken we voor de vorstelijke espresso, het parket gaat er van kraken. Als we dichter bij Münster woonden, zouden we ervoor omrijden.
