Appelgebak. Elk museumcafé heeft het in huis. Elke maand gaan we ergens proeven. Aflevering 4: het Zeitungmuseum in Aken.
We bevinden ons in het met zeegroen meubilair ingericht café van het krantenmuseum in Aken. Om misverstanden te voorkomen is één muur van het café bedrukt met historische krantenkoppen. Een ervan luidt ‘Bester Aachener Kaffee im Zeitungmuseum’. Ook een museum creëert zijn eigen nieuws.
Kranten lees je hier niet op tablets, maar op gedrukt papier, aan zo’n klassieke krantenstok. Terwijl we lezen, proeven we van de espresso, de caffé lungo en de latte macchiato en checken genoemde krantenkop. Het mag gezegd: de barista van het museumcafé levert vorzüglich werk. Die malle baseballcap op zijn hoofd, plaag van deze tijd, zij hem vergeven.
Het appelgebak is kloek en wigvormig. De bodem vast en niet te dik. Fijn, we houden niet van dikke bodems. De stukjes appel smaken naar stukjes appel. Ze smelten op de tong, bovendien. Deze Kuchen is een echte Gaumenschmaus.
Gelukkig maar, want het museum zelf vinden we maar zozo-lala. We waren er met een half uurtje doorheen.
Laat ons liever de loftrompet steken over de kwaliteit van kranten en tijdschriften hier. Met de Süddeutsche Zeitung en Die Zeit, met die ouderwetse, paginavullende longreads
brengen we meer tijd zoek dan met het museum.
Pas achteraf zien we dat het exemplaar van Die Zeit van voorvorige week stamt. Een weekblad van anderhalve week oud, moet kunnen in een krantenmuseum. Toch?
