Appelgebak. Elk museumcafé heeft het in huis. Elke maand gaan we ergens proeven. Aflevering 6: Grand-Hornu bij Mons.
Niet alleen in Genk (C-mine) en Essen (Zollverein) weten ze raad met de voormalige mijnbouwcomplexen. Ook in het Waalse Grand-Hornu bij Mons is met veel geld en smaak een site van industrieel erfgoed getransformeerd tot tentoonstellingsruimte. Maar voor wie, vragen we ons af op een zomerse donderdagmiddag als we meer personeel tellen dan bezoekers.
We slenteren langs welriekende huisjes van samengeperst hout van de ontwerpers Sophie Lachaert en Luc D’Anis. Ze hebben zich laten inspireren door de arbeidershuisjes tegenover het complex. Zouden de bewoners wel eens de straat oversteken? Een vleugel verder toont de Belgische kunstenaar Patrick Guns een serie foto’s. Op een website vond hij een lijst van de laatste maaltijden die ter dood veroordeelden in Californië bestelden. Wat blijkt? De meesten kiezen eenvoudig en nostalgisch. Een pasta van de mam. Een hamburger. Guns vroeg koks over de hele wereld om deze galgenmalen met hart en ziel te bereiden. En fotografeerde hen met het resultaat.
We zien koks die poseren met hun gerechten (ook de april overleden Paul van de Bunt van De Leuf in Ubachsberg) en het verbaast ons in het geheel niet dat tenminste twee terdoodveroordeelden appeltaart als galgenmaal bestelden. Alhoewel wij nog in afwachting van ons vonnis zijn, krijgen we trek. Helaas. Om half zes wordt er geen tarte de pommes meer geserveerd. We wachten geduldig op de dag des oordeels.
