Appelgebak. Elk museumcafé heeft het in huis. Elke maand gaan we ergens proeven. Aflevering 14: Z33/Mucho Gusto in Hasselt.
Z33 in Hasselt, het kunstcentrum aan de Zuivelmarkt dat ons nimmer teleurstelde, heeft geen café. Dus bestellen we de afrondende versnaperingen aan de overkant, bij Mucho Gusto. De naam zij hen vergeven, al is het maar omdat er, bijvoorbeeld in Maastricht, koffiehuizen zijn met mucho pretentie en weinig gusto. Dat is hier gelukkig anders.
Hoewel de ochtend achter ons ligt, gunnen we ons een cappuccino – en die is meesterlijk. Temperatuur goed, la schiuma veramente perfetto, de melange pure poëzie. Bijna waren we vergeten hoe fijn het is om na een cappuccino niet eerst het gehemelte schoon te hoeven schrapen om een verstaanbare conversatie te kunnen voeren.
We zitten aan de bar, tussen een cactus en een buizenradio uit de jaren vijftig, en genieten van het uit kleine rituelen opgebouwde repertoire van de barista. Die minuscule concentratie zien we graag, dus we bestellen de laatste twee stukken van grootmoeders appelcake. Hoewel geen gezworen aanhangers van het genre realiseren we ons dat de cake onversneden onderdeel uitmaakt van ons culinair erfgoed. Respect! Dus ook voor de interpretatie van Mucho Gusto, die vermoedelijk is gerezen uit kwarkdeeg. De appelstukjes zijn wat dun gestrooid, maar allez zeg, het is winter.
We kijken genoegzaam rond en voelen ons eh… domweg gelukkig aan de Zuivelmarkt.
