Het gele kaartje was voor haar broer, het blauwe kaartje voor haar moeder. Khouloud Zaher vertelt hoe een Nederlandse ambtenaar met twee kleuren papier ooit haar gezin splitste, de een kreeg een verblijfsvergunning, de ander moest terug naar Marrokko. “Dit is eigenlijk geen grappig verhaal”, zegt Zaher en moet vervolgens hard lachen. “Terugkijkend kan ik het mezelf als een soort strip vertellen.”
Khouloud Zaher (1984, Rabat) woont nu 23 jaar in Nederland. Op school adviseerden de leraren haar in de tijd dat zij formeel gezien ‘illegaal’ in het land was, om goed haar best te doen en te laten zien wat zij kon. Tegenwoordig volgt Zaher de parttime docentenopleiding op de Toneelacademie Maastricht. Van druk om zich te moeten bewijzen heeft zij hier geen last. “Docenten zoeken de confrontatie en proberen ons uit onze comfort zone te lokken. Zo krijg ik ook zelfvertrouwen en bevestiging. Dat is niet vanzelfsprekend, weet ik van andere opleidingen.”
Zaher studeerde eerst dans, stond ook enkele keren bij de Nederlandse Dansdagen op het podium. “Ik ben blij verrast hoeveel binnen de Toneelacademie aan bewegingsvormen gedaan wordt. De academie staat met name bekend om de klassieke opleiding. En daarvoor kwam ik ook. Maar gelukkig kan hier nog veel meer.” Zoals de Japanse zwaardkunst die Khouloud Zaher onlangs ontdekte. “Hoe dit precies met toneel samengaat, ben ik nog aan het onderzoeken. Genoeg stof dus om op af te studeren volgend jaar.”
De beeldspraak van de vechtkunst heeft Khouloud Zaher zich al eigen gemaakt. In de toekomst ziet zij zichzelf als een krijger. “Dat bedoel ik in de meest positieve zin”, legt Zaher uit. “Toneel is mijn toekomst. Als een krijger wil ik erop uit trekken om de wereld te ontdekken en te veroveren. Ik ben ondergedompeld in de Westerse cultuurgeschiedenis, ook hier op school. En ik zie in die geschiedenis zó veel kwaliteiten. Maar ook daarbuiten wil ik kwaliteiten zoeken.” Zaher zegt even iets over politieke correctheid en giechelt. Zij kiest haar woorden niet voorzichtig, maar bewust. “Ik hoop dat ik voor dit interview ben gevraagd vanwege mijn kwaliteiten en omdat ik een voorbeeld ben van iemand die graag groeit.”
Daarvoor komt zij in ieder geval twee dagen per week naar de Toneelacademie. Van maandag tot donderdag geeft Zaher drama- en dansles op een middelbare school in Vleuten. Op donderdagavond stapt zij op de trein naar Maastricht. “Dan gaat er een knop om. Vrijdag en zaterdag op de academie, dat zijn de dagen voor mezelf. Mijn groeidagen.”